Een ballad geschreven ter ere van de Oma van Mark.
Op 12-jarige leeftijd werd de oma van Mark getroffen
door Alzheimer. Een ziekte waar veel Nederlanders
door worden getroffen. Zo zag Mark zijn oma langzaam
achteruitgaan, waarbij oma hem op een gegeven
moment niet meer herkende, wat hem pijn deed. Mark
fietste desalniettemin regelmatig op de fiets langs bij
oma om zijn liefde te geven. Af en toe een glimlach op
het gezicht van oma en een blik van korte herkenning
gaf hierbij hoop en voldoening. Omdat de ‘lievelings’
oma, zoals Mark dat zelf zegt, diep in zijn hart is
opgenomen, vind hij dit een mooi eerbetoon voor haar.
Een nummer wat velen die met een dierbare hetzelfde
meemaken of hebben meegemaakt zal aangrijpen